Ενώ το σκάφος βρίσκεται εν πλω, το νερό της θάλασσας «αντιδρά» με τα σωματίδια του χαλκού, προκαλώντας τη δημιουργία του χαλκώδους οξειδίου. Αυτό το ιδιαίτερα δυνατό αντιπαρασιτικό παράγωγο αποτρέπει την ανάπτυξη μικροοργανισμών. Όταν το υλικό διασπαστεί περαιτέρω, μετατρέπεται σε χάλκινο υδροχλωρίδιο. Το τελικό αυτό στάδιο της χημικής αντίδρασης αφήνει ένα αρκετά ασταθές προϊόν, το οποίο ξεπλένεται πανεύκολα και αυτόματα κατά την κίνηση του σκάφους, αφαιρώντας έτσι και τη γλίτσα από την γάστρα. Έτσι από κάτω εμφανίζεται ένα φρέσκο στρώμα χαλκού και η διαδικασία της «αντίδρασης» ξεκινά και πάλι. Με πάχος περίπου 250 εκατομμυριοστά και φθορά περίπου 5 εκατομμυριοστών ανά χρόνο, είναι εύκολο να καταλάβετε γιατί το CopperCoat προσφέρει τόσο διαρκή και αποτελεσματική προστασία.
Επιπλέον, οι αδιάβροχες ιδιότητες του μείγματος της ρητίνης του CopperCoat , έχουν σαν αποτέλεσμα την προστασία, και από την υγρασία που δημιουργεί όσμωση στις πολυεστερικές γάστρες, αλλά και από τη διάβρωση στα μεταλλικά πλοία.
Με τη ρητίνη συγκράτησης να «αγκαλιάζει» το κάθε σωματίδιο σκόνης χαλκού, το τελικό βάψιμο είναι αδρανές και καθόλου αγώγιμο. Συνεπώς, το CopperCoat δεν προκαλεί ηλεκτρόλυση ή καθοδική φθορά σε ατσάλινα ή αλουμινένια σκάφη. Παρόλα αυτά, τα ανόδια θα πρέπει να τοποθετούνται κανονικά.